سیره عملی و اخلاقی آیت الله حاج شیخ مجتبی احمدی قزوینی

سیره اخلاقی آیت الله قزوینی

فرزند آیت الله احمدی قزوینی به سیره عملی اخلاقی این عالم پرداخت و اظهار داشت: ایشان در منزل بسیار با اخلاق بودند و هرگز صدای بلند ایشان را کسی نشنید و کسی این عالم را در زندگی عصبانی ندید.

وی افزود: کارهای شخصی‌شان را خود انجام می‌دادند و هنگامی که بر سر سفره می‌نشستند و می‌دیدند که نمک نیست، به کسی دستور نمی‌دادند که برو نمکدان را بیاور، بلکه خودشان می‌رفتند و می‌آوردند؛ هر نوع غذایی که تهیه می‌شد، هر چند که باب میل ایشان نبود، اما در بین غذا خوردن مکررا تشکر می‌کردند؛ بچه‌ها را بسیار مؤدبانه صدا می‌کردند.

حجت الاسلام احمدی سینایی درباره نحوه برخورد این عالم با افراد در اوج عصبانیت گفت: آیت الله سیدان تعریف می‌کردند که بر سر درس بودیم و استاد بحث خود را بیان می‌کردند و بحث داغ، پر شور و عجیب و غریبی بود و دوستان پیگیر بودند، و در میان درس ایشان عصبانی بودند، در این میان یک بچه 5 ساله وارد شد و نزد این عالم آمد و اصرار کرد و گفت آقاجون پول می‌خواهم، با خود گفتیم که با این حال عصبانیت، خدا می‌داند که چه بر سر این بچه خواهد آورد، یک لحظه تمام عصبانیت‌ها تمام شد و بچه را روی زانو نشاندند و نوازش کردند و بسیار آرام و متین پولی به او دادند و او را تا اندرونی بدرقه کردند و برگشتند و به شروع بحث پرداختند و سپس همان حالت اولیه را داشتند و این نتیجه تسلط بر نفس و خودسازی است.

فرزند آیت الله احمدی قزوینی یادآور شد: این عالم هر گاه به زیارت امام رضا علیه السلام مشرف می‌شدند، زیارت جامعه کبیره را که حفظ بودند، می‌خواندند؛ این عالم می‌گفتند که هر موقع مشرف می‌شوم و این زیارت را می‌خوانم، مطلب تازه‌ای در ذهن من جرقه می‌زند.

وی موفقیت آیت الله احمدی قزوینی به خاطر خواندن زیارت جامعه کبیره دانست و خاطرنشان کرد: یکی از دوستان ایشان در شرایطی مکاشفه‌ای برایشان پیش می‌آید که در آن حال سؤال می‌کند که حاج شیخ مجتبی قزوینی از چه طریقی به این مقام و موقعیت رسیدند؛ می‌شنود که از خواندن زیارت جامعه کبیره، البته خود این عالم هم این مسأله را تأیید می‌کردند؛ این عالم می‌گفتند که هر موقع به زیارت امام رضا علیه السلام مشرف می‌شوم، از آن حضرت می‌خواهم که توجه خاصی به من بفرمایید.

شیوه تربیتی آیت الله احمدی قزوینی

حجت الاسلام احمدی سینایی اظهار داشت: یکی از دیگر خصوصیت‌های این عالم که کمتر پدری این طور است، آن بوده که هرگز فرزندان خود را سبُک صدا نمی‌زدند و لحن خاص و تکان دهنده‌ای در صدا زدن داشتند؛ اگر کوتاهی‌ای از بچه‌ها سر می‌زد، با لحن ملایم و مؤدبانه‌ای با او سخن می‌گفت؛ وقتی فرزندی شیطنت و اذیتی می‌کرد، هیچ تشری به او نمی‌زد.

فرزند آیت الله احمدی قزوینی به گوشه‌ای از تربیت فرزندان از سوی این عالم اشاره و تصریح کرد: در زمان انقلاب، شب‌ها در مسجد گوهر شاد غوغایی بود و من با دوستانم می‌رفتم؛ یک شب دیر به منزل برگشتم و ایشان در خانه را باز کردند و با خنده گفتند که کجا بودی؟ گفتم با رفقا بودیم، ایشان خندیدند و به داخل منزل رفتند؛ صبح که نشسته بودیم گفتند من که دیشب بیرون نرفتم و کسی هم که نیامده‌است، گفتم نه، گفتند که بگویم کجا بودی؟ گفتم کجا؟ گفتند که منزل آقای مدرسی بودی؛ این تربیت و تعلیم ایشان بود؛ من فهمیدم که هر کاری بکنم ایشان می‌داند و می‌فهمد.

آیت الله قزوینی در بیان علومی که آگاهی داشت بخل نمی‌ورزید

وی به دریغ نکردن آیت الله قزوینی در بیان علومی که آگاهی داشت، اشاره کرد و گفت: ایشان هیچ حالت بخلی نداشت؛ بسیاری از علوم را می‌دانستند؛ برخی خدمت ایشان رسیده و از جفر و علوم مختلف از ایشان سؤال می‌پرسیدند و این عالم هم بی دریغ پاسخ می‌دادند؛ برخی می‌گفتند که ببینید که آیا فرد سؤال کننده اهلیت دارد یا نه؟ او می‌گفت که این فرد با امیدی مراجعه کرده و فکر می‌کند که من چیزی می‌دانم و سؤال می‌کند، آن چیزی که بدانم می‌گویم، اگر مقدرش باشد و مولا علی علیه السلام خواسته باشند به او می‌رسد و من چرا باید کوتاهی کنم و پاسخ او را نگویم.

حجت الاسلام احمدی سینایی به توجه آیت الله قزوینی نسبت به مطالعه قرآن اشاره کرد و یادآور شد: ایشان همیشه قرآن کوچکی را به همراه داشتند و تلاوت می‌کردند و این آیه که «انّ قرآن الفجر کان مشهودا» را زیاد برای ما بیان می‌کردند؛ توصیه می‌کردند که بین الطلوعین و یا قبل از اذان قرآن بخوانید و آن را ساده بخوانید، اگر حال داشتید روی آن تأمل کنید و اگر حال بیشتری دارید به تفسیر آن مراجعه کنید؛ این عالم می‌فرمود که هر چه بخواهید با خواندن قرآن در آن موقع برای شما فضا باز می‌شود و مشاهده خواهید کرد.

فرزند آیت الله احمدی قزوینی خاطرنشان کرد: ایشان بر سوره «یس» تأکید فوق العاده‌ای داشتند و خودشان هر حاجتی داشتند، به سوره یاسین متوسل می‌شدند.

داستان خواندن نماز باران توسط آیت الله قزوینی

وی اظهار داشت: در فردوس مشهد از ایشان درخواست شد که نماز باران خوانده شود تا باران ببارد؛ همه به بیابان رفتند و پس از خواندن نماز همه منقلب بودند؛ از ایشان درخواست شد که بالای منبر بروید و دعا کنید؛ این عالم حال منقلبی داشت و پس از بیان چند جمله دیگر نتوانستند ادامه دهند؛ یکی از علما دست ایشان را بوسید و به ادامه دعا پرداختند و روضه‌ای را خواندند؛ پس از روضه هوا آفتابی و گرم بود و همه مردم به راه افتادند که بر گردند و شک داشتند و برخی مسخره می‌کردند؛ از حرم تا چهارراه شهدای مشهد نرسیده بودند که هوا منقلب، ابری، طوفانی و سر و صدایی به راه افتاد و باران شروع شد؛ این باران 48 ساعت بارید و این جمعیت تا به خانه رسیدند، لباس‌هایشان خیس شده بود.

توصیه آیت الله شیخ مجتبی قزوینی به طلاب

حجت الاسلام احمدی سینایی درباره اهمیت ورزش کردن در نگاه آیت الله قزوینی تصریح کرد: ایشان برنامه تحصیلی در حوزه فردوس تنظیم کردند و نکته‌ای که بعدها در حوزه‌ها به راه افتاد، مسأله ورزش بود که طلاب باید ساعاتی از روز را به ورزش بپردازند؛ خود ایشان روزانه تقریبا نیم ساعت ورزش می‌کردند و با قبا و عمامه پیاده روی تندی می‌کردند.

فرزند آیت الله احمدی قزوینی گفت: ایشان آن زمان می‌فرمود طلاب حتما باید به یکی از زبان‌های زنده دنیا مسلط باشند؛ به من گفتند که در برهه‌ای از زمان سه هزار لغت فرانسوی حفظ بودم؛ توصیه دیگر ایشان این بود که طلاب باید به یکی از علوم روز مثلا فیزیک و شیمی آشنا باشند، طلبه باید بداند که شیمی و فیزیک چیست؟ خودشان بر علم شیمی مسلط بودند.

همچنین در این برنامه، مسعود احمدی سینایی، نوه آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خاطرنشان کرد: یکی از تأکیدات این عالم، نسبت به خواندن نماز امام زمان (عج) بود و این مسأله را به طلاب تأکید می‌کردند و می‌فرمودند که هر زمان هر حاجتی داشتید از طریق خواندن نماز امام زمان (عج) به آن حضرت متوسل شوید و همچنین بر انجام واجبات و ترک محرمات جدیت داشته باشید.

در این برنامه، پس از سخنان فرزند و نوه آیت الله شیخ مجتبی احمدی قزوینی و همچنین پخش مستندی از زندگی آن عالم، سخنانی از علما و بزرگان درباره زندگی و شخصیت ایشان پرداخته شد که در ادامه به بخشی از این مطالب اشاره می‌کنیم:

این عالم شخصیت آزاد از هواها و هوس‌ها بود؛ ایشان وقتی که در اتاقش می‌نشست، به دیوار تکیه نمی‌داد و یک متر از دیوار فاصله می‌گرفت و دو زانو می‌نشست.

در بین سال‌های 1329 تا 1334 شمسی کتاب «بیان الفرقان» را در 5 جلد در توحید، نبوت، امامت، معاد و رجعت به رشته تحریر درآورد و در این مسأله مهمه مستدل وارد شدند.

از ایشان سؤال شد برای این که توفیق زیاد شود، چه باید کرد؟ جواب دادند قرآن زیاد بخوانید؛ تصمیم بگیرید روزی نصف جزء بخوانید.

آیت الله شیخ مجتبی احمدی قزوینی روز 22 ذیحجه سال 1386 هجری قمری مقارن با 14 فروردین 1346 هجری شمسی پس از بیماری طولانی جان به جان آفرین تسلیم کرد.

منبع: خبرگزاری رسا، کد خبر: ۴۳۴۰۲۱